Wczesny okres abstynencji wymaga dużego zdyscyplinowania Pacjenta do wdrażania bezwzględnych zaleceń terapeutycznych oraz akceptacji swoich ograniczeń. Początkowa faza zdrowienia cechuje się dużym napięciem psychicznym występującym po stronie Pacjenta, lękiem i strachem „czy mi się uda?”, wątpliwościami co do niektórych terapeutycznych zaleceń. Sukces utrzymania abstynencji w początkowej fazie zdrowienia zależy w dużej mierze
od poziomu świadomości Pacjenta w zakresie swojej choroby i wynikających z tego ograniczeń oraz oczywiście akceptacji na zmiany. Często początkowy okres abstynencji sprowadza się do „ślepego” zaufania terapeucie w zakresie zaleceń zdrowienia i skupienia się właśnie na utrzymaniu tejże abstynencji bez dywagowania, co do jej zasadności. Pacjent m.in. sam sporządza listę swoich wyzwalaczy, miejsc, osób, sytuacji, które sprzyjały rozwojowi jego uzależnienia i otrzymuje informację w zakresie konieczności bezwzględnego unikania wskazanych miejsc, osób, sytuacji. Pacjent w początkowym okresie zdrowienia jest uczony stosowania podstawowych programów służących utrzymaniu abstynencji:
– Program HALT: nie bądź zły, nie bądź samotny, nie bądź zmęczony i nie bądź głodny;
– Program 24 godziny czyli planowanie dnia z celem nadrzędnym: „dzisiaj zachowam abstynencję”.
Początkowy okres utrzymywania abstynencji to okres kiedy Pacjent stara się uzyskać równowagę psychiczną i harmonię życiową, co z kolei bezpośrednio wpływa na utrzymywanie abstynencji. W zależności od potrzeb Pacjenta i jego stanu zdrowia może na tym etapie zdrowienia pojawić się konieczność konsultacji psychiatrycznej i wsparcia farmakologicznego Pacjenta. Dużym motywatorem dla utrzymania abstynencji jest też wgląd Pacjenta w skutki swojego uzależnienia, praca nad destrukcją, kontemplowanie tego momentu  życiowego, który skłonił Pacjenta do decyzji o leczeniu. Oczywiście nie można zapomnieć w początkowym okresie abstynencji o zachęcaniu Pacjenta do korzystania z wszelkiego rodzaju grup samopomocowych. Reasumując utrzymanie abstynencji w początkowym okresie zdrowienia wymaga maksimum koncentracji myśli i działań Pacjenta na samej abstynencji bez krytycznego podejścia do procesu zdrowienia, na co przychodzi czas w późniejszym etapie terapii leczenia